به خانه پلاک چهار رسیدم!کسی در راه برایم باز نکرد
به سه قدمی مرگ رسیدم
کسی از پشت دستم را گرفت
به دو راهی زندگی رسیدم
کسي فرمان داد ! راه
آرشیو داستان
سریع قدم میزد صورتش را پوشانده بود لبه های پالتو را روی صورتش میکشید پراسترس . نیم نگاهی به اطراف میکرد و قدم هایش را بلند و تندتر برمیداشت . انگار نیمه شب بود چراغ ها نوبتی چشمک میزدند سایه ها شهر را دردست داشتند . هیولای ترس وجودش را فرا گرفته بود تیز تر به اطراف مینگریست صدایی می آید بازدید 111 نفر 111 نمایش ادامه داستان
ترس رهایش نمیکرد کنج اتاق زانوهایش را در بغل گرفته بود و ترس در اطراف قدم میزد سرش را پایین انداخته بود نفسش همانند مه ضربان قلبش بسیار بالا بود هیچ چیزی به فکرش نمی آمد ترس چیزی با خود زمزمه میکرد انگار ته دلش را خالی میکرد دستانش میلرزید ناخودآگاه دندان هایش را بروی هم میکشید ترس نزدیک نمی آمد!!! بازدید 149 نفر 149 نمایش ادامه داستان
تو اتوبوس، فارغ از ولوله و سر و صدای حاضرین غرق در مطالعه بودم.جوونی که کنارم نشسته بود آروم سرکی کشید توی کتابم و پرسید : عشقیه؟گفتم نه.گفت:کلا حرفی از عشق توش نیست؟گفتم اونم نه و باز پرسید یعنی اصلا هیچ چیزی که سر و سری با عشق داشته باشه توی این کتاب دیده نمیشه؟بهش گفتم حالا چه اصراری بازدید 182 نفر 182 نمایش ادامه داستان
از بچگي عاشق بودم اونم عاشق دوست برادرم رفت امدش به در خانه ما زياد بود و من بيشتر باورم مي شد كه يه عشق دو طرفه هست سال 67 بود دادشم به جنگ رفت درست همون سال من پيش دانشگاهي بودم كم كم سال 68 شد يه روز باران شديدي ميامد سقف خانه ما خراب بود و چكخ چكه باران به خانمان ميامد سطلي زيرش گذاشتم بازدید 180 نفر 180 نمایش ادامه داستان
sدختر کو چولو به خدا گفت: خداجون خیلی دوست دارم دستهای قشنگ تو رو نقاشی کنم اما نمیدونم دستهای تو چه شکلیه؟! خدا لبخندی زد و گفت: دستهای من شکل دستهای مادر مهربونته! باشنیدن این حرف دخترکو چولو هورایی کشید و با خوشحالی شروع کرد به نقاشی کردن دستهای خدا
بازدید 159 نفر 159 نمایش ادامه داستان
رعد خشمگین بالای سرش ایستاده بود و مرتب نهیب میزد. ابر بیچاره چهره اش از شدت بغض سیاه شده بود و دلش می خواست زودتر فرزندانش را به سوی زمین روانه سازد ، ولی قطرات آب دست های مادر را رها نمی کردند." چون سقوط همیشه و برای همه ترسناک بوده و هست." اشک در چشم های ابر و قطره کوچک جمع شده بود بازدید 190 نفر 190 نمایش ادامه داستان
کارانه کارمند به رئیس اعتراض کرد که چرا کارانه شامل او نمی شود.رئیس گفت : یکی از ملاک هایی که کارانه تعلق می گیرد داشتن محاسن است که شما متاسفانه هیچ گاه نداشته اید.کارمند گفت : داشتن محاسن چه ربطی به کارایی دارد.رئیس عصبانی شد و گفت : در قانون آمده است و من طبق آن با شما رفتار کرده ام بازدید 159 نفر 159 نمایش ادامه داستان
بلند فریاد میزد نامفهوم زمزمه میکرد قدرتش را به رخ میکشید خانه ها زمین درختان از غرشش به لرزه افتاده بودند ماشین ها و آدم ها را هر یک به گوشه ای پرت میکرد گویی مانند پر سبک هستند دهان باز میکرد هرچه در توانش بود میبلعید . میبلعید . . . و به قعر درونش میکشید هرچه بیشتر آرام بازدید 145 نفر 145 نمایش ادامه داستان
خانم دکتر با یه فشار کوچیک اون ماسماسکُ کشید رو شکمش و پرسید: اینجاتم درد میکنه؟؟ وای اره خانم دکتر خیلی ..چیز خاصی متوجه شدین؟؟ الان یه هفتس این درد ول کنم نیس.. دکتر وسط حرفش پرید و با بی حوصلگی گفت: نه خانوم شما حامله ایی مبارک باشه. یهو خشکش زد ولی چند ثانیه نگذشت که لبخند زد بازدید 193 نفر 193 نمایش ادامه داستان
همه چیز .... اتفاقی ست . مثل آن روز که من پنجره را باز کردم و تو را دیدم . در خنکای عصر روز سه شنبه : ساعت 10 دقیقه به شش . چه لبخندی داشتی و چه شادمانه نگاه می کردی . من پنجره را باز کردم و در همین لحظه کفتر از پشت پنجره پرید و نگاه من و تو به هم گره خورد . با همان نگاه ، همه چیز شروع شد و مثل همه ی اتفاقها بازدید 169 نفر 169 نمایش ادامه داستان
روزی روزگاری در جنگی نا برابر رگ های خوابمان را به دست طغیان گر تاریخ دادیم . شاید درک این طغیان گر سخت باشد .مغز من بگذار بخوابم در خواب دیدم که فکر می کنی ولی من آسوده می خوابم و در واقعیت آرامشم را سلب می کنی . وجست جو می کنم کیست ؟که آرامش دهد، رگ خوابم را تا شب را در تاریکی چشمانم بگذرانم نه در تاریکی اتاق، آن بازدید 214 نفر 214 نمایش ادامه داستان
به نام خالق هستی قناری کوچکی وسط روستایی بی رحم زندگی میکرد.روستایی ک مردمانش پدر و مادرش را با بی رحمی تمام کشته بودند.چه روز های سختی را بدون پدر و مادرش پشت سر گذاشته بود.درقفس کوچک خود همیشه غصه میخورد و ناله میکرد.آواز غم میخواندو گریه میکرد.اما افسوس ک هیچ کس هم صحبت او نبود،هیچ کس متوجه غم آهنگ او نمیشد
بازدید 191 نفر 191 نمایش ادامه داستان
مینی بوس مینی بوس سر گذاشت تو گوش اتوبوس و گفت : مامان جون ! از وقتی که پای این غریبه به شهر باز شده کسی محلی به ما نمی گذارد.اتوبوس دستی به سر و روی مینی بوس کشید و گفت : گریه نکن دخترم ! بگو این غریبه کیه تا بچه ها به حسابش برسند.مینی بوس اشک هایش را پاک کرد و گفت : اون که تو خیابون نمی یاد بازدید 170 نفر 170 نمایش ادامه داستان
ناهيد شش تا آدم جورواجور برایش تصمیم می گرفتند. برای هیچ کدام از این شش تا آدم مهم نبود که این بچه بینوا دختر است. ده سال دارد و اسمش هم ناهيد است. چه بخواهد چه نخواهد بايد بزرگ شود. مهم انگار چیز دیگری بود. یکی از این شش آدم اسمش مدینه بود. يك مادر همیشه داغون و تودار. آدمی که سه تا بچه قد و نیم قد غیر از ناهید هم داشت بازدید 196 نفر 196 نمایش ادامه داستان
بستری دکتر پدرم را که دید گفت : این داروها را که برایش تجویز می کنم باید همه ی اعضای خانواده آن را مصرف کنند.با تعجب پرسید آقای دکتر یعنی مادر ؛ برادر و خواهرانم همه!. دکتر گفت : بله ! گفتم : اگر آنها مصرف نکنند چه مشکلی ایجاد می شود.دکتر گفت : اگر امتناع کردند همه باید بستری شوند.گفتم بازدید 145 نفر 145 نمایش ادامه داستان
مجبور شد استراحت ناهارش را کمی دیرتر داشته باشد چون سرآشپز تصمیم گرفته بود او اتاق سردکن را تمیز کند. زیر آفتاب گرم پشتبام مرکز خرید هنوز لاله گوشهایش و نک بینیاش از سرما زقزق میکرد. وقتی روی نیمکت منطقهای که برای سیگار کشیدن مشخص شده بود نشست درد لذتبخشی در رانهای پایش احساس کرد بازدید 202 نفر 202 نمایش ادامه داستان
مات و مبهوت وسط اتاق ایستاده بود و سعی میکرد نوشته‌های تکه کاغذ قدیمی که در دستش بود را بخواند. هر کلمه آن بریده مجله قدیمی مثل یک پتک بر سرش فرود می‌آمد. احساس ضعف کرد. روی تخت نشست و گیج‌وگنگ به اطرافش نگاه کرد. فکر کرد چند سال است در این خانه هستم؟ چند سال است در این اتاق می‌خوابم؟! ناگهان فکری به ذهنش رسید بازدید 200 نفر 200 نمایش ادامه داستان
پاییز زمستون که میشه، همیشه باید تو یخچالمون نارنگی باشه. یعنی از نون واجبتره، تازه از کارم تموم شده بودم و داشتم لباسامو عوض میکردم که برم خونه یهویی گوشیم زنگ خورد، مادرم بود بعد سلام و احوال پرسی ازم پرسید: علی مادر نارنگی ها تموم شده؟ گفتم آره،اتفاقا الان تو مغازه میوه فروشیم داشتم میخریدم بازدید 219 نفر 219 نمایش ادامه داستان
مینویسم به آنچه ک باید بدانند و نمیدانند همانانی که در خلوت و فضیحت خود یارای عاروننگ بی گمان خود هستند. همانانی که میدانند ولیک خویش را به حماقت و تسامح زدند. آنانی که انقدر مستمند تعشق و شیفتگی هستند که به هر خاشاک عاطفه ای دست دراز میکنند آری گدایی عشق! من از همانانم ولیک نه بازدید 179 نفر 179 نمایش ادامه داستان
صدای آژیر بلند و بلند تر میشد فریاد ها بیشتر و بیشتر صدای غرش رگبار ها دیوانه کننده بود بیرون که آمد از میان آتش ها نورهایی به آسمان پرواز میکرد آسمان خونین بود نعره میزد طاقت نداشت مردم در خیابان ها به هر سویی میدویدند کودکان زیر پاها اشک میریختند و آتش افرادی را می بلعید قیامت بازدید 163 نفر 163 نمایش ادامه داستان
#داستان_کوتاه_کوتاه وقتی صدات رو می شنوم... دیگه نمی تونم چیزی گوش کنم. مثل سوت ممتد قطار می مونه که میپیچه توی تمام ریل ها و من فقط اون لحظه چشمام رو می بندم و به صدات گوش میدم. تمام ستون های خونه هم اعتراض می کنند زمان حرکت قطار... دود و بخاراز دودکش قطار بلند میشه و مه تمام مسیر و دید رو می پوشونه بازدید 168 نفر 168 نمایش ادامه داستان
sپیرمرد با زحمت ملحفه سفید را از روی پاهایش کنار زد . چشم به سقف دوخت و آرام نجوا کرد : "بچه که بودم مادرم داد می زد خواب به خواب بری. نمی دانستم چه می گه اما حالا می فهمم دعام می کرده."بازدید 217 نفر 217 نمایش ادامه داستان
دم اذان بود که هراسان از خواب پريدم، نفسم بند آمده بود، گلويم از خشکى ترک برداشته بود... از همه بدتر خوابى بود که ديدم؛ خواب ديدم عاشوراست و يک لشگر آدم سرخ پوش سرازير شدند توى کوچه. از کوچه پشتى مسجد سيلى از مردم و نعشى که مثل قايق روى شانه مردم، در تلاطم بود، روانه گورستان شده بودند بازدید 223 نفر 223 نمایش ادامه داستان
❣به نام خدا❣ در کنار دریا نشسته بود . به نقطه ای نا معلوم چشم دوخته بود. نقطه ای که ،انگار پایانی نداشت؛ به قدری چشمانش بی روح و سرد بود. که باز کردن صندوق گفته های دلش کار هیچ کلیدی نبود. انگار که در ذهنش به چیزی فکر میکرد ؛گویا چیز خوبی نبود! . چون همانند خورشید در حال غروب چشمان او هم بی محبت و لطافت می شد انگار که خورشید چشمان اوهم درحال غروب بود
بازدید 153 نفر 153 نمایش ادامه داستان
دیوانه طی دوران چهل ساله ی عمرم هیچکس را چون آقای "فتاح" خوشبین و صاف و ساده ندیده بودم. مردی پاک و مهربان که همه او را "دیوانه" می خواندند. من در همسایگی خونه به خونه آقای "فتاح" زندگی می کردم و در آن دوران در شهرشان دانشجوی پزشکی بودم و گهگاهی با آقای و خانم "فتاح" به مناسبت های مختلف رفت و آمد داشتم بازدید 156 نفر 156 نمایش ادامه داستان
وقتی هفته پیش گفت موضوع انشا بعدی " آزاد " ، فکرش را هم نمی کرد دانش آموز سوم راهنمایی آن هم در شهرستانی محروم چیزی بنویسد که واژه ها را برای دبیر ادبیات برای همیشه بی معنا کند !! پسرک دفتر رنگ و رو رفته اش را باز کرد و با صدایی شکسته از جور روزگار شروع به خواندن کرد : ...... وقتی جهان بازدید 144 نفر 144 نمایش ادامه داستان
عمیق ترین قسمتِ گودال زمانِ زیادی نگذشته و صدایِ کنده شدنِ خاک با بیلچه ای کوچک، کلِ فضایِ حیاط پشتیِ یک خانه با سقف های بلند پیچیده است. انگار یک نفر افتاده به جانِ زمین و خاطراتِ دفن شده را از دلِ خاک بیرون می کشد. کسی به درونِ گودال فرو می رود که نیمه جان است و صدای نفس های هورشید که بر روی او خاک می ریزد را می شنود بازدید 193 نفر 193 نمایش ادامه داستان
گل پیچک دیوارهای بلند مانع می شدند تا اخباری به گل ها برسد.آنها شبانه جلسه ای را تشکیل دادند تا از اتفاقاتی که در شهر رخ می دهد اطلاع پیدا کنند.گل سرخ ابتدا از محرمانه بودن جلسه صحبت کرد و بعد گفت : چه کسی مامور این کار می شود.گل پیچک گفت : من این کار را انجام می دهم.گل سرخ با تعجب پرسید بازدید 146 نفر 146 نمایش ادامه داستان
"خال" دیگر به سنی رسیده بود که خیلی ها می گفتند سن کنجکاوی! یعنی درست سنی که دوست دارد از هر چیزی سر دربیاورد! مثل کارآگاه های ذره بین به دست! دوره پرسش و پاسخ و به قول بابا: دوره پدر درآری! از هر چه که می گذشت و به جواب می رسید یا نمی رسید ، از خال کمرش نمی توانست بگذرد. یک خال بیضی بازدید 180 نفر 180 نمایش ادامه داستان
به نام خدا #داستان_کوتاه_کوتاه نورهای سرخ و زرد از لا به لای پرده حریری و سفید رنگ خونه قدیمی و با تجربه ایی که درپشت خودشون پنجره های مشبک رنگی قایم کرده بودن، بیرون می پرید و می افتاد روی قالی دستباف ترنج مادربزگ... بوی سرمای زمستون که هنوز نرسیده بود و چای که با ذغال جوش آورده بود، از یک طبقه پایین تر به مشام می رسید بازدید 144 نفر 144 نمایش ادامه داستان
آمريکا: 45 نفر مهمان