من از کودکی با عدد چهار انس گرفتم‌...،همانگونه که تاریخ تولدم هم با ۴/۴/۷۴شروع شد...اکنون هم چهار ادامه دارد...ساعت ۴بامداد...وقتی همه خوابن من ۴مین نخ سیگار امروزم را بر میدارم و ان را روشن میکنم...به پشت بام میروم...جایی که شاید برای چند دقیقه هم که شده از دنیای ادم ها جدا میشوم‌و به

در یک محله زندگی می کردیم،هر روز با یک دختر به خانه می آمد،اسمش را هیچکس نمیدانست،همه در مورد او نظر مختلفی داشتند،ولی هیچکس نمیدانست او که بود از کجا آمده بود و خانواده اش چه کسی بودند. چشم هایی آبی و چهره ای دلربا داشت و یک پسر خوشتیپ و خوش قیافه بود ،همه دختر های محله مات و مبهوتش بودند

sخیابانی شلوغ ... دست فروشی کنار پیاده رو روسری هایش را به حراج...گذاشته بود . میوه فروش انار های ترک خورده اش را به حراج... گذاشته بود. اما شلوغترین بساط ... آن دختری بود که تمام وجودش را به حراج... گذاشته بود .

به چشمانش نگاه میکردم عصبانین در چشمانش موج میزد سکوتش را شکست سرم داد میکشید بدون هیچ عکس العملی فقط نگاهش میکردم حرفش که تمام شد در اخر گفت :تو هیچی از عشق نمیدونی لبخند معنی داری رو زدم و بهش گفتم:نه...من هیچی از عشق نمیدونم چون اولین بارم بود عشق رو تجربه کردم عشق رو فقط

sمیشه نری؟؟ نه!!! اخه چرا میری؟؟ چرا منو تنها میذاری؟ مجبورم !!! چرا مجبوری؟؟ خب عزیزم گاها پیش میاد!! ولی منم میخوام باهات بیام. الان نمیشه به موقع اش خودشون میان دنبالت !! رابطت کیه ادم مطمئنی هست؟ اره مطمئنه قول داده منو به مقصد برسونه!! اسمش چیه؟ عزرائیل.....

sپسر:دلم برات خیلی تنگ شده دختر:میدونم واسه همین میخوام برم تو دل کسی که برام تنگ نباشه راحت باشم

زیر چتری که در دستش دارد روی نیمکت روبه روی من نشسته ای... شاید فقط نور سیگار من از آنجا معلوم باشد... ولی تو آنرا هم نمیبینی چون نیمکتم در تاریکی قرار دارد... باهم به چیزی گوش میدهید؛همان آهنگی که با آن خاطره داشتیم... نمیدانم از آهنگ لذت میبری یا از باران یا ازشب و یا از او... اگر جای او بودم در آغوشت میگرفتم تا خیس نشوی

sعزیزم بخدا من دوست دارم و عاشقتم به خدا میمیرم برات ولی من کسی رو نمیخوام برام بمیره من کسی رو میخوام تا اخرش باهام بمونه. دیگه دیره چرا؟؟؟؟؟؟ چون تو دیگه برام مردی

یکی بود یکی نبود اونی که بود ی مادر بود که دختر کوچولوشو خیلی دوست داشت اونی که نبود دختری بود که مامانشو دوست نداشت و واسه همیشه زیر ی سنگ سیاه لا لا کرده بود اما واقعیت این نبود اونی که نبود ی مادر بود که دخترش دوسش نداشت و اونی که بود دختری بود که که هر ثانیه ذهن مادرشو چنگ می کشید

خسته بود دانه های برف ناجوانمردانه بر صورتش میزد دستان خشکش که یادگاری از سیمان و ملات بود جلوی صورتش میگرفت از صبح تو میدان نشسته و چشمهایش را به ماشینها دخته بود تا شاید یکی از ان ها کاری داشت و اورا صدا میزد و میبرد اما امروز هم خبری از کار نبود و بازهم باید با دستهای خالی به